Wrangell
11 augustus 2014 - Wrangell, Alaska, Verenigde Staten
Wrangell is een stadje met ongeveer 2000 inwoners. Ze hebben 2 scholen, 2 supermarkten, 2 hardwarestores en 11 kerken. De huizen zijn zoals je ze in films ziet, hout, veranda, Amerikaanse vlag. Voor de cruiseschepen is Wrangell niet interessant genoeg, hetgeen de stad alleen maar aangenamer maakt. Ik verblijf in een lodge, ruim 30 minuten lopen vanaf de ferry terminal. Eigenaar Bruce, type hippie, haalt me op, ook al is het 5 uur 's ochtends. 2 Dagen later zal hij me weer terugbrengen, ook al is het dan half 4 's ochtends.
Ik heb voor deze stop gekozen omdat ik graag beren wil zien. Hier vlakbij zit AnAn Bear Observatory. Het is een uur varen naar dit eiland, ik bevind me in een groep van 20 internationale mensen. Aangekomen op het eiland is het nog een half uur lopen over een houten vlonder door een mystiek bos. Je hoort vogels, ziet zeearenden. We worden in een2 groepen verdeeld en krijgen elk een gids mee met pepperspray en een geweer. We krijgen instructies over hoe te handelen als we een beer tegenkomen.
Dan komen we aan bij een verhoging die uitkijkt op de rivier. Daar zien we meteen zwarte beren, wat zien ze er schattig uit vanaf een veilige afstand. Ze komen uit de bossen, klimmen over rotsen en boomstammen en staan in of langs het water om vis te vangen. Er zwemmen tienduizenden zalmen door deze rivier met bijzonder weinig overlevingskansen.
De beren vangen ze met groot gemak. Zodra ze er in bijten proeven ze of het een mannetje of vrouwtje is. De mannetjes leggen ze snel terzijde, de vrouwen eten ze grotendeels op omdat daar veel vitaminen in zitten.
We mogen hier 3 uur naar kijken, 3 uur, ik word hier zo gelukkig van! Ik maak talloze foto's en filmpjes. Ik moet hardop lachen als een beer op zijn kont in het water gaat zitten en lui om zich heen grijpt. Ook hilarisch als iemand uit de groep naar de wc gaat. Dat is een houten hokje iets verder op. Je moet de gidsen waarschuwen als je gaat, zij houden de wacht. Op dat moment ontdekken we een beer onder onze verhoging. Deze loopt op de wc af en gaat daar rustig rondlopen. De man op de wc krijgt signalen van de gids dat hij moet blijven zitten. Uiteindelijk loopt de beer het bos in en kan de man veilig terugkomen. De bruine beren komen vandaag helaas niet opdagen, wel zien we nog wat orka's op de terugweg.
De beelden van de beren blijven nog lang op mijn netvlies.
De volgende dag een ochtendtoer over de Stikine River, de snelst stromende rivier van Noord Amerika. Af en toe maken we Miami Vice achtige manoeuvres om de sterke overstroom te bedwingen. We komen langs de hutten van jagers, mensen die een 2e huisje op de rivier hebben of geprobeerd hebben hier te wonen. Als de rivier 's winters is bevroren ben je echter volledig afgesloten van de bewoonde wereld. Het landschap lijkt een bomenkerkhof. Deze worden meegevoerd door het krachtige water en stranden op een zandbank.
Dan varen we opeens tussen de ijsschotsen. Deze zijn van een gletsjer afgebroken en drijven niet verder af door ondiep water. Witte schotsen met die prachtige heldere blauwe kleur.
's Middags loop ik naar een stuk strand waar duizenden jaren oude rotstekeningen zijn gevonden en bezoek ik Chief Shakes Island waar diverse totempalen staan.
Ik verlaat Alaska met het vaste voornemen hier uitgebreid terug te komen.
Ik heb voor deze stop gekozen omdat ik graag beren wil zien. Hier vlakbij zit AnAn Bear Observatory. Het is een uur varen naar dit eiland, ik bevind me in een groep van 20 internationale mensen. Aangekomen op het eiland is het nog een half uur lopen over een houten vlonder door een mystiek bos. Je hoort vogels, ziet zeearenden. We worden in een2 groepen verdeeld en krijgen elk een gids mee met pepperspray en een geweer. We krijgen instructies over hoe te handelen als we een beer tegenkomen.
Dan komen we aan bij een verhoging die uitkijkt op de rivier. Daar zien we meteen zwarte beren, wat zien ze er schattig uit vanaf een veilige afstand. Ze komen uit de bossen, klimmen over rotsen en boomstammen en staan in of langs het water om vis te vangen. Er zwemmen tienduizenden zalmen door deze rivier met bijzonder weinig overlevingskansen.
De beren vangen ze met groot gemak. Zodra ze er in bijten proeven ze of het een mannetje of vrouwtje is. De mannetjes leggen ze snel terzijde, de vrouwen eten ze grotendeels op omdat daar veel vitaminen in zitten.
We mogen hier 3 uur naar kijken, 3 uur, ik word hier zo gelukkig van! Ik maak talloze foto's en filmpjes. Ik moet hardop lachen als een beer op zijn kont in het water gaat zitten en lui om zich heen grijpt. Ook hilarisch als iemand uit de groep naar de wc gaat. Dat is een houten hokje iets verder op. Je moet de gidsen waarschuwen als je gaat, zij houden de wacht. Op dat moment ontdekken we een beer onder onze verhoging. Deze loopt op de wc af en gaat daar rustig rondlopen. De man op de wc krijgt signalen van de gids dat hij moet blijven zitten. Uiteindelijk loopt de beer het bos in en kan de man veilig terugkomen. De bruine beren komen vandaag helaas niet opdagen, wel zien we nog wat orka's op de terugweg.
De beelden van de beren blijven nog lang op mijn netvlies.
De volgende dag een ochtendtoer over de Stikine River, de snelst stromende rivier van Noord Amerika. Af en toe maken we Miami Vice achtige manoeuvres om de sterke overstroom te bedwingen. We komen langs de hutten van jagers, mensen die een 2e huisje op de rivier hebben of geprobeerd hebben hier te wonen. Als de rivier 's winters is bevroren ben je echter volledig afgesloten van de bewoonde wereld. Het landschap lijkt een bomenkerkhof. Deze worden meegevoerd door het krachtige water en stranden op een zandbank.
Dan varen we opeens tussen de ijsschotsen. Deze zijn van een gletsjer afgebroken en drijven niet verder af door ondiep water. Witte schotsen met die prachtige heldere blauwe kleur.
's Middags loop ik naar een stuk strand waar duizenden jaren oude rotstekeningen zijn gevonden en bezoek ik Chief Shakes Island waar diverse totempalen staan.
Ik verlaat Alaska met het vaste voornemen hier uitgebreid terug te komen.
Als je weer gaat, mogen wij dan mee?
Liefs.