Rudolph

In Sydney kun je je het makkelijkste en goedkoopste voortbewegen met de trein, de stad heeft een uitgebreid treinennet dat functioneert als een metro. Ik neem de trein van Centraal naar Kings Cross. Mensen op de trein wensten me veelbetekenend succes toen ze hoorden in welke wijk mijn hotel stond, Kings Cross staat bekend als uitgaanswijk. Een levendige wijk, staat er dan in de reisgidsen.
En ja, als ik het station uitkom zie ik zwervers, dronken mensen en sexshops. Zodra ik de zijstraat naar mijn hotel in loop maken deze plaats voor cafés en restaurants. Mijn hotel bevindt zich boven een ontbijt-en lunchcafé. Ik word hartelijk begroet door de Italiaanse eigenaar George en zijn vrouw. De kamer is eenvoudig maar prima en betaalbaar. Ontbijt is inbegrepen en vindt plaats in het café of aan één van de twee tafeltjes op straat. Je krijgt een sleutel mee, na drie uur zijn ze weg, naar het gezin.

De komende dagen zal ik de hoogtepunten van Sydney bekijken. Om een eerste indruk te krijgen ga ik naar Australian Square. Je hebt de Sky Towers, maar volgens de treinpassagagiers zijn die druk en toeristisch. Ze raadden daarom deze bar aan, op de 47e verdieping van een kantoorpand en ze hadden gelijk, je hebt er geweldig uitzicht over de stad. Vooral aan het eind van de middag, als de lichten worden ontstoken, is het prachtig. Helemaal spectaculair wordt het als ik in mijn stoel aan het raam op een draaiende vloer zit. In ongeveer een half uur draai ik 360 graden rond zonder mezelf te bewegen, op de handeling van mijn glas wijn naar mijn mond brengen na.

In de stad zijn de etalages al volop in kerstsfeer. Myer pakt het grootst uit met liedjes vertolkt door schapen en muizen. Zelfs ik, die een grote hekel heeft aan feestdagen,maak vertederd.
Ik loop naar de Royal Gardens, met de bosnische tuinen en heel veel joggers. De Sydney Opera, die kleiner lijkt dan op tv, zo tussen al die hoge gebouwen. The Rocks is een leuke wijk bij de haven, met oude pakhuizen waarin nu restaurants zijn gevestigd. Harbour Bridge, geliefd object op trouwfoto's. Voor ik het weet beland ik in een islamitische trouwmenigte terwijl ik in het park aan de voet van de brug in de zon lig. En trouwerij of niet, om half vijf gaan de mannen op de knieën richting Mekka. Ik heb met mijn neus teveel richting de zon gekregen, zodat deze nu net zo rood is als die van Rudolph.
Ik bezoek het Museum of Contemporary Art, de kunst is grotendeels niet echt mijn smaak, het biertje op het dakterras wel.
Ik ga naar Darling Harbour, met nog meer parken en boulevards met restaurants, en verken de stad verder door de diverse wijken te doorkruisen.

Op zaterdag zijn er werkzaamheden op het traject Sydney - Melbourne waardoor ik de eerste twee uur afleg per bus. De chauffeur verontschuldigt zich meermaals. Gedurende de zes uur durende treinreis zie ik weer kuddes kangoeroes wegspringen.

Vanaf het station Southern Cross loop ik naar het hotel. Dit bevindt zich in het midden van de stad, in een autovrije straat vlakbij Federation Square (Fed Square). Ook hier een eenvoudig maar betaalbaar hotel. Er is officieel geen ontbijt inbegrepen maar op de kamer is wel een koelkast, magnetron, broodrooster en waterkoker. Iedere dag liggen er twee boterhammen in de koelkast, zijn er zakjes thee en wat beleg. Er is geen laundryservice maar er staan twee grote wasmachines en drogers zodat je zelf je was kunt doen. Ook is er geen internet maar op Fed Square kun je gratis internetten, dus daar begint mijn dag meestal. Meestal buiten op de trappen in de zon, soms met warme chocolademelk in het café als het meer is gaan waaien.

In Melbourne is een gratis tram die iedere 10 minuten een rondje door het centrum rijdt en een gratis bus die ieder half uur het centrum aandoet plus bezienswaardigheden die hier iets buiten liggen. Op straat staan vrijwilligers in rode hesjes toeristische informatie te geven.

Op Fed Square zijn regelmatig optredens of kleine festivals. Op de zondag dat ik er ben is er een fairtrademarkt met live muziek en kraampjes met eten en leuke spulletjes. Op maandag staat het plein in het teken van beweging, met name voor hen die een lichamelijke beperking hebben.

Ook in deze stad is men volop met kerst bezig. Myer heeft in zijn etalages een kerstverhaal uitgebeeld, er staan lange rijen voor. Tegenover het hotel is een kerstplein, hiervandaan hoor ik regelmatig kerstliedjes en kinderen kunnen hier een speurtocht doen. Het blijft raar, kerst in combinatie met blauwe luchten en 20 graden.

Ik loop deze dagen veel door het centrum, loop door Chinatown, het Italy Precinct, het Greek Precinct. Er zijn veel markten in Melbourne, de grootste is de bijna dagelijks geopende Queen Victoria Market. Het eerste deel is nog met ouderwets aangeklede kiosken, met mooie oude borden. Dit zijn kiosken met onder andere kaas, noten, koffie. Ik kook er tapas voor mijn diner.
Verderop schreeuwen marktkooplui zich schor om hun groente en fruit, vlees en vis te verkopen. En dan is er nog een grote soort vlooienmarkt, met souvenirs, kleding, diverse producten. En tenslotte is er een foodsquare, dat zie je hier veel. Een groot plein met tafels en stoelen en diverse eettentjes.

Ik heb in de door mij bezochtte Australische steden lang niet alles gezien. Maar ik heb wel een goede eerste indruk gekregen en een aantal dingen vallen op:
- de mensen zijn gastvrij, behulpzaam en zeer dienstverlenend
- je wordt uitgenodigd op het gras te lopen, te picknicken, bomen te omhelzing, op de vele bankjes en pleinen te zitten
- veel gratis en schone openbare toiletten
- in restaurants vaak ongevraagd nog voor het bestellen een gratis fles water
- goed (gratis) openbaar vervoer
- regelmatig gratis wifi in (een deel van) de stad
- meisjes/vrouwen dragen vaak hele korte strakke rokjes, kinderen nog in schooluniform
- de snor is terug! Althans dat dacht ik. Ik zag veel jonge mannen met snorren, maar las later dat er een actie was om geld in te zamelen met het afscheren van die snoeren, voor prostaatkanker. Toch zag ik ook daarna nog regelmatig jonge mannen met snor.
- links rijden betekent op straat als voetganger ook links lopen, ik kan er maar niet aan wennen

Het is een land waarvan ik maar een klein stukje heb gezien, maar waar ik me zeker thuisvoel.