Mao heeft een dagje vrij

Een gidsloze laatste dag in Peking. Ik loop nog eens naar het Plein van de Hemelse Vrede. Nu met die beelden van de studentenopstanden voor ogen, mijn gids van 2 dagen terug wilde het er niet over hebben. Ik heb me voorgenomen dat iedereen die een foto van me wil maken dat mag, als ik ook een foto van hen mag maken. Maar ik krijg weinig verzoeken, het is minder druk, het mausoleum van Mao is dicht op maandag. Daarna loop ik door luxe winkelstraten, door armoedige hutongs (steegjes waar de bewoners wat fruit voor de deur verkopen) en neem de metro naar de Lamatempel. Daar heerst zo'n gewelddadige rust, ik zou er bijna monnik voor worden. Veel tempels achter elkaar, met eigen boeddhabeelden en rituelen. Ik zou hier graag een paar dagen in de zon me door de wierook en de wierook muziek willen laten bedwelmen.

Vlak voor ik wegga check ik mijn mail. De Chinezen hebben de stad waar ik deze week naar toe zou gaan gesloten voor toeristen voor minimaal een maand, wegens onrust in het klooster. Ik realiseer me weer in welk land ik mij bevind. Gelukkig is er een alternatief, een dorp met ook een Tibetaans karakter, en met 2 kloosters.

Het duurt weer even voor ik een taxi vind die mij begrijpt en die mr naar het treinstation wil brengen. Het station is heel groot. Eerst moet je bij de deur je kaartje laten zien. Dan gaat je bagage door de controle. Vervolgens ga je een roltrap open kom je in een lange gang met grote wachtkamers aan weerszijden. Ik ben er anderhalf uur van tevoren, maar de wachtkamer zit al helemaal vol. Mensen zitten op stoelen, op de grond, op hun bagage. Er worden van die kleine klapstoeltjes verkocht, waar vissers vaak op zitten.
Ongeveer drie kwartier voor vertrek gaat de check in open, en kunnen we naar de trein. Het is heel druk. Ik heb een bed ineen hardsleeper, dat is een coupe met 6 bedden, 3 aan beide kanten boven elkaar. Voor de mensen van mijn werk: een couchette 6 dus, maar je kunt van de bedden geen stoelen maken. Dat betekent dat de ruimte tussen het onderste en middelste bed veel groter is, zodat je op het onderste bed kunt zitten. Dat betekent weer dat het bovenste bed veel hoger is dan in de treinen in Europa. Ik heb het bovenste bed. Ik heb een hekel aan bovenste bedden. Gelukkig kan ik een deal sluiten met de dingen van het onderste bed.
Deze coupe's hebben geen deuren. Om 10 uur doet de productrice het licht uit, iedereen wordt geacht dan te gaan slapen, wel onder een lekker dekbedje. Het rochelen gaat onverminderd door.