Grenzen
17 oktober 2012 - Irkutsk, Rusland
Op het laatste moment komt er nog een jongen in mijn coupe. Het blijkt een Engelse journalist, hij gaat zich vestigen in Peking om een boek te schrijven over de jongerencultuur aldaar. Gedurende de treinreis van Irkutsk naar Ulaan Bataar ontpopt hij zich als een echte schrijver. De gesprekken die we voeren zijn meer verhoren, hij is niet snel tevreden met een antwoord, hij vraagt dóór. Als ik hém iets vraag, antwoordt hij bedachtzaam. Daarna stelt hij snel een nieuwe vraag zodat de aandacht bij hem weg is. En dan zegt hij: "En nu ga ik schrijven," en hij pakt zijn journalisten-blocnote.
We komen bij de Russische grens. De conductrice maakt duidelijk dat we er 2 uur uit moeten. Het station is een saai gebouw. Het heeft een kale wachtruimte en gesloten loketten. Achter het station is een kleine markt, koeien lopen door het naastgelegen park. Ik ga terug naar het perron en sla het rangeren gade. Er zijn ongeveer 6 sporen, ons rijtuig staat samen met 3 andere rijtuigen op perron 1, inmiddels zonder locomotief. Op spoor 2 staat een enkele wagon. De locomotief gaat naar het ene rijtuig. Samen rijden ze weg, komen een tijd later weer terug op spoor 1. Ze koppelen aan de 4 rijtuigen die daar al stonden. Hij rijden alle rijtuigen weg, met onze spullen. Na een kwartier komen ze allemaal weer terug op spoor 2. Daar wordt ons rijtuig ontkoppeld. De locomotief rijdt weg met de rijtuigen min die van ons. Deze komen weer op spoor 1 te staan. Dit alles heeft zo'n 2 uur geduurd. Ondertussen staan beambten steentjes te voeren aan de duiven. Wij gaan maar eens kijken bij ons rijtuig. De conductrices liggen op bed tv te kijken. Na aandringen mogen we binnen verder wachten. Er komen Mongolen in onze trein die nu enkel uit 1 rijtuig bestaat. We krijgen er 2 jongens bij, Milgaa en Baagii, die hebben deelgenomen aan een kickboxtournooi. Milgaa is 1e geworden, hij laat ons trots zijn gouden plak en beker zien.
Dan begint de controle.
Iemand met een hesje vraagt wat algemene vragen. Dan een man met een uniform en een hele grote pet, hij kijkt heel erg streng. Hij blaft wat bevelen: mijn paspoort moet uit het hoesje, de Mongolen moeten zitten. De paspoorten worden meegenomen, samen met wat immigratiepapiertjes. Ondertussen komt een drugshond langs en moeten alle kastjes en tassen open. Na een uur komen de paspoorten terug, en komt er weer iemand die out zegt. Terwijl wij op de gang staan wordt onze hele coupe onderzocht. Na ruim 5 uur gaan we eindelijk rijden.
Een halfuur later zijn we bij de Mongoolse grens. Weer immigratiepapieren invullen en weer strenge mensen. Eerst een meneer in pak die me vraagt waarom er een scheurtje zit in een pagina in mijn paspoort. Many travels, sir. Dan een mevrouw die 'aankijken' roept, om je te kunnen vergelijken met je pasfoto. Ze neemt de paspoorten mee. Dan een mevrouw die vragen stelt zoals 'wat zit er in je tas' en dan zet ze stempels op het immigratiepapier. Vervolgens moeten we de gang weer op, een militair checkt de coupe. Tenslotte een mevrouw die de tassen doorkijkt.
Na totaal 2,5 uur krijgen we de paspoorten weer terug. De Mongolen stappen uit. Ze kopen aan het loket een kaartje voor de zitrijtuigen die aan ons rijtuig zijn gekoppeld.
We gaan weer rijden, andere grenzen overstijgen, verder Mongolie in.
Ik kan al wel een werktitel vrijgeven om een kleine sfeerimpressie te geven:geitenmelk, sneeuwstormen, jaks terwijl je plast en andere avonturen.
Tot snel!
INE.
Praat jij Engels of Duits met die controleurs? Jij zult het wel koud hebben of krijgen, denk ik. Hier is het 16-18 graden, veel wind.
Lieverd, tot morgen, wel te rusten,
Dien
Ik hoop dat je net zo geniet van je belevenissen als ik van je verhalen!! Slaap lekker, morgen ben je in Peking...
Dikke knuffel van mij!!!
Wat een geweldige verhalen! wat een leuke en indrukwekkende dingen maak je mee. En vooral.. wat kan je ze boeiend opschrijven :)
Groetjes Michael
De film naar het boek van Bram Stoker die ik afgelopen zondag in EYE zag is fantastisch. Een aanrader!
Nu beste lieve Sanne, reis heerlijk & vol spanning verder. Zie uit naar het vervolg relaas van je reisavonturen!
Mark stuurde me je reisverhalen door. Spannend! Een Dappere Dodo ben je.
Geniet ervan en behouden thuiskomst, groet, Marjan
Wat een prachtige verhalen. Wat een mensen kom je tegen, zo verschillend met de westerse wereld. Stoer hoor, zo in je eentje. Geniet van al het moois en wij genieten dan weer mee met jouw verhalen. Veel plezier.